puuuussssllll

Snow White

Myndir eftir mig

Sá svona mynd í dönsku blaði og hermdi eftir henni.

Þessa málaði ég eftir heimsókn á málverkasýningu.

Þetta var tilraun með vatnsliti sem kom bara skemmtilega út þegar blaðinu var snúið.

Jólabaksturinn

Hugmynd að skreytingu á piparkökunum fyrir jólin. Það er ekki verra ef þær ganga ljúft ofaní mannskapinn og veki kannski smá bros hjá sumum.

Járnfuglinn

Járnfugl eftir Stefaníu Reynisdóttur, búinn til úr blómavír. Hún er byrjuð á flugeðlu í svipuðum stíl nema hvað nú þræðir hún perlur á vírinn svo litadýrðin verður mikil.... ef hún klárar.

Haruni sjalið

Haruni sjalið er tilbúið fyrir nokkru síðan, uppskriftin er á netinu. Garnið fékk ég í Hafnarfirði en það skiptir um lit og er er út ull frá Eistlandi ef ég man rétt.

Prestaklámþing

Nú stendur yfir svokallað kirkjuþing í Grensáskirkju og þar ætla prestarnir að ræða klám og kynferðisafbrot hinna ýmsu samstarfsmanna sinna. Oft hafa þeir rætt þessi mál og ekki getað komið sér saman um aðgerðir. Sumir vilja þegja kynferðisafbrotasögur í hel, aðir vilja setja reglur og eitthvað af þeim hafa verið samþykktar.

Eitt hefur þó alltaf staðið uppúr þegar þessir “sálusorgarar” og “góðmenni” hafa rætt þessi sálarmorð. Það er ósamkomulagið og margföld sýn á siðgæði sem ríkir innan stéttarinnar.

Þú Komst Við Hjartað Í Mér - Páll Óskar

The good old days

Barnaníðingar og ég

Níðingspresturinn Helgi Hróbjartsson, sem játað hefur að hafa níðst á nokkrum drengjum er nafngreindur á fréttamiðli í dag svo það er í lagi að ég endurtaki nafnið á þessum ENGLI AF HIMNUM eins og hann er líka kallaður þar sem hann stundaði trúboðstarf í Eþíópíu.
Sem betur fer er hann hættur stöfum í nafni Guðs Almáttugs og allra hans engla. Þó hann hafi hugsanlega einhverntíma gert eitthvert góðverk verður barnaníð hans eftirmáli og það sem eftir stendur þegar hans verk eru gerð upp.
Þessi umræddi maður var nágranni minn þegar ég var barn og fjölskyldan öll talin mjög trúuð og traust. Jafnvel hálf heilög. Jón Dalbú var aðeins eldri en ég og hann er sá eini úr fjölskyldunni sem ég kynntist lítillega þegar ég var barn og ég hef ekkert nema gott af honum að segja.
Ég fór oft í Burstagerðina sem var við Laugaveg við hlið Stjörnubíós en það var fjölskyldufyrirtæki þessarar trúuðu og “traustu” fjölskyldu.
Þar unnu blindir einstaklingar og ein nafna mín varð mikil vinkona mín, ég hékk í kellaraglugga og spjallaði við hana og skildi illa hvernig hún gat unnið nákvæmnisverk án þess að sjá nokkuð til þess. Hún útskýrði málið fyrir mér og ég uppgötvaði stóran sannleik. Það var hægt að nota önnur skilningarvit í stað sjónarinnar. Mér fannst það stórmerkilegt og kom oft í gluggan til að horfa á hana vinna.
Á afmælisdaginn minn þegar ég varð 9 ára var mér boðið í bíltúr með sendibílstjóra Burstagerðarinnar, ég fékk þetta boð af því ég átti afmæli og krakkarnir öfunduðu mig af þessari upphefð. En bílferðin var ekki skemmtileg eins og ég hafði búist við. Bílstjórinn stoppaði á stæði á Barónstíg og bað mig að fara úr buxunum og sína sér á mér klofið. Ég sagði NEI og hann suðaði en ég endurtók NEIið. Hann snerti mig ekki og keyrði mig til baka. Krakkarnir á Planinu spurðu mig hvort það hafi ekki verið gaman og ég Neitaði því og sagði svo foreldrum mínum hvað hafði gerst í bíltúrnum.
Ég man að viðbrögðin við þessu í minni fjölskyldu voru þau, að bílstjórinn væri örugglega bara forvitinn og vildi kynna sér málið því hann fengi örugglega ekkert hjá kærustunni sem var svo trúuð enda í fjölskyldunni. Það þótt ekki taka því að gera neitt í þessu máli því bílstjórinn hafði svo sem ekki gert mér neitt……
Áratugum seinna komst ég að því að þessi fyrrum bílstjóri var orðinn forstöðumaður yfir meðferðarstofnun fyrir erfið börn og oft hef ég hugsað um hvort hann hafi gert þeim börnum eitthvað og ef svo er, hvort nokkur hafi trúað þeim. Þau voru með stimpilinn “biluð” á sér og það hefur ekki gert þeim auðveldara fyrir.

Safnasafnið, Eyjafjörður, Iceland

Aldur og þroski

Þú ert að verða gömul þegar þú færð sömu tilfinningu í ruggustól og þú fékkst einu sinni þegar þú fórst í rússibana.

Þú ert miðaldra þegar þú velur morgunkornið út af trefjunum en ekki leikföngunum sem fylgja í pakkanum.

Það getur verið mjög svekkjandi að vita svörin við öllum spurningum en engum dettur til hugar að spyrja þig spurninganna.

Vísdómurinn kemur með aldrinum en stundum kemur aldurinn einn.

Hlátur er góð líkamsrækt, hann er eins og innvortis trimm.

Hrukkum fylgja ekki verkir.

Náttúrulegt Detox án Jónínu Ben

Detox er nýjasta orðið sem ég hef hef heyrt notað um niðurgang og úthreinsun á úrgangsefnum mannslíkamans. Nú er það tískufyrirbrigði sem áður var þagað yfir og þótti hálf skammarlegt.

Fólk var almennt ekki að tala mikið um það ef það fékk niðurgang eða drullu eins og það var stundum kallað í mínu ungdæmi. Það hafði hljótt um það ef hægt var.

Núna er farið með það í fréttir og dásamað sem nauðsyn hverrar HREINNAR manneskju. Þannig að þeir sem ekki fara til Jónínu Ben í Detox fá að heyra að þeir séu skítugir og fara jafnvel að skammast sín. Þeir eru líka slapkenndir í vexti og þeim líður illa….. allavega segja þeir úthreinsuðu það blákalt.

En nú geta landsmenn glaðst óendanlega. Þeir þurfa ekki að borga Jónínu neina seðla fyrir úthreinsunina en geta samt fengið sitt Detox og fengið hraustlegt og gott útlit og að ég tali nú ekki um hvað þeir verða HREINIR að innan á eftir.

Við förum að sjá þessa hraustu og hressu landa okkar von bráðar þegar þeir eru búnir að gúffa í sig berjunum sem þeir hafa tínt undanfarið.

Berjatínslan og átið getur því gert okkur að betri mönnum.

Litadýrð

Og hér er húfan komin á höfuð sem vill ekki trefilinn.

Mig vantar stelpu í þennan kjól, hún þarf að vera 18 mánaða til að passa í hann.

Eitthvað af dýrunum mínum

Úlfarsfell, Iceland

Byggðin í suðurhlíðum Úlfarsfells og byggðin á Grafarholtinu sjást að hluta til í suðurátt.

Stafafurur í forgrunni Akrafjall og Esja og auðvitað sundin blá með Álfsnesi þar sem rusl Reykjavíkurborgar er urðað.
Stundum er betra að vita ekki hvað fer fram á fallegum stöðum.

Og þarna var ein einmana flugvél á sveimi og bar við bláan himinn.

Prjónað um helgina á milli snýtinga.

Lauk við húfu í stíl við trefilinn og byrjaði á kjól, sem kannski verður skokkur (sjá efri myndina) það fer eftir sköpunargleðinni hvað verður úr því garni.

Rúllubaggar

27 stykki af heyrúllum voru settar á landið mitt snemma í sumar, þar hafa þær staðið án leyfis síðan. Landgræðslan hefur fegnið leyfi hjá mér til að hirða þær enda hef ég ekkert við þær að gera og veit ekki hver setti þær þarna.
Ég var búin að hugsa mér að skreyta þær eins og gert er í henni Ameríku en held að ég eyði ekki tíma í það.
Hugmyndirnar eru samt góðar eins og sést hér að neðan.

Barnabörn, tvö af fjórum.

Við Hegningarhúsið við Skólavörðustíg 9,
það er betra að vera utandyra en innan, eða hvað?

Kristófer við stall Leifs Heppna sem fann Ameríku
alveg eins og Kristófer eldri Kólumbus.

Tveir drengir utan við dyr Hallgrímskirju.
Kannski það sé líka öruggara að vera utandyra þarna en innan?
Spyr sá sem ekki veit.

Trjáræktin mín

Fékk þessi tré að gjöf og setti þau niður en eitthvað hef ég verið dösuð því sum eru illa skökk, vonandi rétta þau sig við með tímanum.
Þau sjást betur á svölunum áður en þau fóru í sveitina.

Birkið vex og fyrsti berjarunninn líka.

Svo eru þarna náttúruleg berjalyng líka, myndin er tekin í byrjun ágúst svo berin áttu eftir að stækka........... verulega.

Svo eru gamlar náttúruhamfarir sjáanlegar út um allt og gera göngustígana um landið skemmtilegri þegar þeir verða tilbúnir.