Eftir að hafa rúntað milli troðfullra bílastæða við Hótel Sögu og Háskólabíó í leit að stæði fyrir litlu elskuna mína, sá ég loks eitt losna og var ekki lengi að skjótast í það og sá framá að ég kæmist tímanlega á ráðstefnu á Sögu.
Þegar ég steig svo út úr minni eðal drossíu fékk ég að heyra ÞAÐ…. Ung kona í stórum bíl sem hafði verið þarna nálægt, sagðist hafa verið búin að bíða lengi eftir að stæðið losnaði, hún gæti ekki lagt hvar sem væri og hún hafði aldrei vitað af annarri eins frekju og ég hafi sýnt þegar ég stal stæðinu hennar.
Hvað gerir svo gamla konan, þegar hún heyrir svona lagað um sjálfa sig?
Jú, hún brosir sínu alkunna góðlátlega brosi, hálf feimnislega, enda ekki vön svona tiltali úti á götu um miðjan dag og með dúndrandi samvikubit og hjartslátt segir hún ákveðin og yfirveguð;
“Maður verður að reyna að bjarga sér” og gengur ákveðnum sporum í átt að Sögu, með glymjandi hjartsláttinn í eyrunum en samt ánægð með sig.
Það var kominn tími til að standa með sjálfum sér og nýta það tækifæri sem gafst.
Þegar ég steig svo út úr minni eðal drossíu fékk ég að heyra ÞAÐ…. Ung kona í stórum bíl sem hafði verið þarna nálægt, sagðist hafa verið búin að bíða lengi eftir að stæðið losnaði, hún gæti ekki lagt hvar sem væri og hún hafði aldrei vitað af annarri eins frekju og ég hafi sýnt þegar ég stal stæðinu hennar.
Hvað gerir svo gamla konan, þegar hún heyrir svona lagað um sjálfa sig?
Jú, hún brosir sínu alkunna góðlátlega brosi, hálf feimnislega, enda ekki vön svona tiltali úti á götu um miðjan dag og með dúndrandi samvikubit og hjartslátt segir hún ákveðin og yfirveguð;
“Maður verður að reyna að bjarga sér” og gengur ákveðnum sporum í átt að Sögu, með glymjandi hjartsláttinn í eyrunum en samt ánægð með sig.
Það var kominn tími til að standa með sjálfum sér og nýta það tækifæri sem gafst.
No comments:
Post a Comment